کامپورک در مناطق جنگلی شمال، حاشیه جاده‌ها، جنگلهای مخروبه، بیشه‌زارها و مناطق دارای نور کافی رشد می‌نماید. در گیلان نیز در غالب نقاط جنگلی جلگه‌ای و مخروبه می‌روید.
ریشه این گیاه و گونه‌های دیگری از آن‌که در نواحی جنوبی مکزیک و کشورهای مجاور آمریکای مرکزی تا حوزه آمازون می‌رویند، تحت نام ریشه سالسپاری وارد بازار تجارت می‌شود.




جنس کامپورک شامل بیش از ۲۰۰ گونه است. کامپورک یک گیاه چندساله ی همیشه سبز و بالارونده و تک لپه ای است که جز خانواده ی مارچوبه است. این گیاه بومی مناطق معتدل جهان مثل هند و اروپاست و به تعداد زیادی هم در جنگل های شمال ایران یافت می‌شود. نام های محلی این گیاه عبارت اند از: در صومعه سرا «کامپورک»، در لاهیجان و شهسوار «ازملک»، در آستارا «شنگیله»، در اطراف رشت «تمیس و کامپوره» و در سایر نقاط گیلان «کُلْکادانه»، در نور و کجور و آمل «سِکْلیم»، در بهشهر «لَمْ»، در ساری «بلاش»، در چالوس «تِلی»، در گرگانرود «کُفُلِه‌بورْ»، در درفک «بالیکا» و در دیلمان «شات‌دانه». این گیاه تا دمای ۱۰- درجه را تحمل می‌کند.


برگ : برگ ها ۸ تا ۱۰ سانتی متری اند و به رنگ سبز تیره دیده می‌شوند و به تعداد زیاد و متناوب روی ساقه قرار میگیرند. دمبرگ های کوتاهی دارند و دارای حالتی چرمی و قلبی شکل اند و حاشیه های‌ آنها خاردار و دندانه دار است. آرایش رگبرگ ها به صورت کمانی است.



گل : گل های کوچک کامپورک بسیار معطر بوده و رنگی سفید و یا زرد متمایل به سبز دارند و در یک گل آذین خوشه ای کنار هم قرار میگیرند. زمان گلدهی در مناطق مدیترانه ای در پاییز است. گل ها دوپایه هستند ( هر گل ممکن است نر یا ماده باشد اما تنها یک جنس است که بر روی هر یک از این گیاهان رشد می‌کند پس دو گیاه نر و ماده باید کنار یکدیگر کاشته شوند اگر میخواهید تولید بذر صورت بگیرد) این گیاه خودبارور نیست.



میوه: میوه های حبه ای و گرد که در یک خوشه در کنار هم قرار میگیرند، در پاییز میرسند.در ابتدا قرمز هستند و مدتی بعد به مشکی تغییر رنگ می‌دهند. اندازه ی‌ آنها ۸ تا ۱۰ میلی متر است و یک تا سه عدد دانه ی گرد را شامل می‌شوند. میوه ها ممکن است مزه ی خوب و خوشایندی برای انسان ها نداشته باشند اما یک منبع تغذیه برای بسیاری از گونه های پرندگان به شمار می‌آیند.




در منطقه دریای سیاه کشور ترکیه از برگ های این گیاه برای مصرف روزانه در غذا استفاده می‌شود و به خاطر خواص دارویی در طب عامه به کار می‌رود. برگ های گیاه دارای مواد فنلی، فلاونوئید و آنتوسیانین است و خواص آنتی اکسیدان دارد. برگ ها و ریشه بخش های خوراکی این گیاه به حساب می‌آیند و می‌تواند به جای مارچوبه استفاده شود. از ریشه ی آن برای کاهش درد های رماتیسمی و بسیاری از بیماری ها مانند (آنفلوانزا، بی اشتهایی، نقرس، بیماری های تنفسی، بیماری های مقاربتی) استفاده می‌شود.محرک و مقوی است و برای برخی از بیماری های کلیه، مناسب است.

*این گیاه خواص دارویی دارد اما توجه داشته باشید که همیشه قبل از استفاده از گیاهان دارویی از یک متخصص در این امر مشاوره بگیرید و سرخود از آن استفاده نکنید.